بررسی میزان احساس امنیت اجتماعی و برخی عوامل مرتبط با آن (مورد مطالعه: دانشجویان دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی استان ایلام)

چکیده مقدمه: امنیت، مقوله‌ای اساسی در هر نظام اجتماعی است و جوامع، برقراری امنیت اجتماعی را یکی از اولویت‌های اصلی خویش می‌دانند. این مفهوم، دارای دو بعد عینی و ذهنی است که در این پژوهش، هدف اصلی، بررسی بُعد ذهنی؛ یعنی همان احساس امنیت اجتماعی در بین دانشجویان دانشگاه‌های استان ایلام و ارتباط آن با برخی متغیرهای زمینه‌ای بوده است. روش‌شناسی‌: روش تحقیق در پژوهش حاضر، توصیفی و از نوع پیمایشی است. جامعۀ آماری این پژوهش را تمامی دانشجویان شاغل به تحصیل در دانشگاه‌های استان ایلام تشکیل داده‌اند که از میان آنها و بر اساس فرمول کوکران، تعداد 384 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب گردید. شیوۀ نمونه‌گیری نیز، چند مرحله‌ای بوده و برای جمع‌آوری اطلاعات از پرسش‌نامۀ محقق‌ساخته استفاده شده است. یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که 6/46 درصد از دانشجویان، احساس امنیتی در حد متوسط داشته‌اند؛ 2/43 درصد نیز، به میزان کم و تنها 10 درصد از آنان، در حد زیاد و خیلی زیاد، احساس امنیت کرده‌اند. تحلیل واریانس چند متغیره نشان می‌دهد که بین متغیرهای جنسیت، وضعیت تأهل، وضعیت اشتغال و بومی و غیربومی بودن با برخی از ابعاد احساس امنیت، رابطۀ معنادار وجود دارد؛ اما بین رشته و مقطع تحصیلی با ابعاد احساس امنیت، رابطۀ معناداری وجود ندارد. نتیجه: با توجه به پایین بودن میزان احساس امنیت در بین دانشجویان و تأثیر آن بر زندگی فردی و اجتماعی آنان، برنامه‌ریزی برای ارتقای سطح احساس امنیت در بین آنها از سوی مسئولان نظام دانشگاهی ضرورت دارد.